5 mei

De achtste dag

Vandaag gaan we een uitstapje maken naar de wijk Akihabara. Een wijk vol cosplay en anime dus echt iets voor de dames!

Je kijkt je ogen uit. Wat een kleuren en gekrioel van al die mensen.

Vandaag draagt Annick het kostuum van IA. 

Van bovenaf lijkt het wel een mierenhoop.

 

De meiden hadden het heel erg naar hun zin en natuurlijk ook veel bekijks. Je ziet hier erg veel mensen die hun favoriete karakter cosplayen.

De grote manga-store Animate moest ook nog even bezocht worden.

Dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Catrien neemt de Shinkansen, de super snelle trein terug naar Nagoya. 

De laatste avond nemen we Yuko en Kazuya mee uit eten. Dit valt nog niet mee want het is feest in het land. De dag van de jongens. Maar we vinden toch een heel leuk restaurant.

 Waar je bovendien heel erg lekker kunt eten.

En nog leuke bediening op de koop toe.

Thuis proberen we alle spullen die mee moeten in de handbagage te krijgen. Dit gaat natuurlijk nooit lukken. We krijgen nog prachtige cadeautjes. Van de ouders van Kazuya krijgen we rijstkommen en theebekers in een heel mooi doosje. Arikato.

Van Yuko en Kazuya krijg ik een prachtige zeefdruk en Annick krijgt een prachtig zilveren kettinkje met de wereldbol. In Japan is er een mooi steentje ingelegd.

Het wordt laat wanneer we gaan slapen.

Wat een heerlijke vakantie!!

De meiden naar een Cosplay evenement en ik naar het museum.

De zevende dag.

4 mei

Dag allemaal.

Vanmorgen waren de meiden er vroeg uit. Ze gingen een cosplay evenement bezoeken. Super Comic City in de Tokyo Big Sight. Een soort RAI maar dan nog groter.

Het was best even spannend om ze alleen te laten gaan maar Catrien spreekt goed Japans.

Ik doe lekker rustig aan en we brunchen met een hotdog.

Nadat we wat boodschappen hebben gedaan rijden we naar Big Sight om de meiden op te zoeken. Dit valt nog niet mee maar het lukt.

Ze zijn net in gesprek met een andere groep cosplayers. Er worden email adressen uitgewisseld en veel foto's genomen.

Er zijn allerlei studiootjes gemaakt waar gefotografeerd kan worden.

Ook moeder en dochter gaan even samen op de foto. (ook al heb ik dan geen kostuum;)

We verlaten de meiden want die hebben het veel te druk en wij rijden verder naar het museum van Tokio. Er is een tentoonstelling over de Edo periode. Mooi nagebouwd en heel leerzaam.

Omdat de meiden na het event nog even de stad ingaan breidt ons plan zich ook uit naar de wijk Ginza!

Ook al zijn dit gewone sponsorvlaggen.... ik word er helemaal vrolijk van!

We gaan naar de wijk Ginza. Het middelste en duurste stukje van Tokio. Overdag mogen hier geen auto's rijden en is het een zeer dure winkelstraat. Om 18.00 uur gaan de poortjes open en dan scheuren de auto's je aan twee kanten voorbij.

Bij een zeer exclusief warenhuis.....sjieker dan de Bijenkorf... drinken we Nespresso en ik bestel de nieuwe (tijdelijke) smaak om mee naar huis te nemen.

Thuis gaan we heerlijk kokkerellen met z'n allen. Het wordt Okonomiyaki (Lynda!) en ik heb het allemaal goed onthouden hoe het moet!

Het smaakt heerlijk en het zelfmade pakket zit al in mijn koffer!!

We hebben een gezellige avond waar heel veel Japans werd gepraat. Heerlijk om naar te luisteren.

Morgen is het voor Catrien de laatste dag.

Het is 4 mei....dodenherdenking. Het zat in mijn hoofd vandaag maar wanneer het in Nederland 2 minuten stil is lig ik te slapen. Het mag nooit vergeten worden.

Lieve groet,

Alma

 

Mooie hereniging en Chinatown in Yokohama.

Dag 5

3 mei

 Vanmogen hebben we rustig aangedaan. Het is een spannende dag want we gaan Catrien, de vriendin van Annick die in Japan studeert, van het station halen.

Ze hebben elkaar sinds augustus niet meer gezien en het is een emotioneel weerzien!

 Ze blijft twee nachtjes bij ons logeren.

Er is een boel te vertellen! En wat spreekt Catrien goed Japans! Waanzinnig en dat na 8 maanden!

Wanneer we thuis zijn gaan de meiden tompoezen maken. Ik had paketten uit Nederland meegenomen.

Het smaakt ons allemaal prima.

Tijd om op pad te gaan.

 We rijden naar Yokohama waar we de auto vlakbij het oude huis van Yuko en Kazuya parkeren. We gaan naar een "Gamehal" waar de meiden foto's gaan maken in een cabine.

Dat is wat vriendinnen hier doen. Foto's maken en bewerken. Erg leuk!

Ondertussen gaan Yuko, Kazuya en ik naar een warenhuis waar we naar de afdeling food gaan.

Alles wordt vers gemaakt en je mag er heel veel proeven.

Er wordt zelfs een kleine theeceremonie gehouden. Je kunt er de nieuwe groene thee proeven. (seizoen 2012)

Ondertussen schermert het al. Het is hier veel vroeger donker. We gaan die avond naar Chinatown.

Er zijn verschilllende schouwspelen te zien. Met Chinese muziek en een draak.

Het is een echt feest op straat. Overal lichtjes en muziek.

We eten die avond Chinese tapas.

Heerlijke hapjes en voor ieder wat wils.

We besluiten de dag met karaoke.

De meiden hebben er zin in!

Heel erg moeilijk want het zijn natuurlijk geen Engelse teksten.

Ik kom hier niet uit maar het is leuk om naar te kijken en te luisteren.

Het is een leuke dag geweest! Morgen gaan de meiden naar een Cosplay Event in Tokyo Big Sight.

Ik ben hier twee jaar geleden ook met Annick geweest. Nu gaan ze alleen....

Lieve groet,

Voor mij is het allang bed tijd!

Alma

Alleen op stap naar Tokio

De vierde dag

2 mei

Vandaag gaan Annick en ik een dagje op stap naar het centrum van Tokio.

We gaan naar de wijk Shibuya waar we gelijk de beroemde hond Hachiko tegenkomen.

Hier is ook de beroemde Scramble Crossing.

Terwijl Annick naar een Mangastore is drink ik bij Starbucks een latte. Hier heb je prachtig zicht op dit beroemde kruispunt.

Het lijkt wel een mierenhop als je al die mensen ziet krioelen.

We raken aan de praat met John Fallon, een Amerikaanse fotograaf. Hij maakt kleine filmpjes van het verkeer over het kruispunt.

We vroegen of hij een foto van ons wilde maken terwijl we in het midden van het kruispunt zouden staan

Annick en ik renden toen het stoplicht groen was gauw naar het midden van Scrammble crossing en hij nam vanuit Starbucks de foto's. We krijgen ze toegestuurd.

We duiken de metro weer in om naar een volgend station te gaan, Harajaku station.

Het is deze week Golden Week, de feestweek van Japan. Iedereen zoekt zijn familie op en is lekker vrij!

Dit is een erg populair winkelstraatje. Grappig met al die paraplu's! Gelukkig was het niet koud.

Hele aparte winkels vind je hier!

Ook voor honden wordt goed gezorgd! ;)

Je komt hele kleurrijke figuren tegen.

We zaten te twijfelen of we weer naar de Meji-shrine zouden gaan. Het is best een eind lopen en het weer was nu niet echt lekker.

Er was een lenteceremonie aan de gang.

En er kwam ook nog een bruidspaar langs!

Wat bijzonder om dit mee te maken!

Nog even met een leerlingpriester op de foto. Hij vertelt ons het iets over de ceremonie.

In het restaurant komen we de plaatselijke tekenclub tegen. Omdat het zo'n slecht weer is zitten ze gezellig binnen te tekenen.

We gaan weer terug naar Scramble Crossing waar het ondertussen echt een mierenhoop is geworden. Wat een bedrijvigheid! Hier wachten we op Yuko.

Met de taxi gaan we naar een restaurant waar we Yumiko, Yasu en Rio gaan ontmoeten.

Dit zijn vrienden van Yuko en Kazuya die we twee jaar geleden ook hebben ontmoet. Ze wonen hier 900 kilometer vandaan. Omdat het Golden Week is komen ze hier familie opzoeken. Extra leuk dat dit etentje ingepland kan worden.

Yumiko en Rio (die eigenlijk niet op de foto wil;)

Kazuya en Yasu hebben elkaar ook veel te vertellen!

We eten allemaal lekkere dingen waaronder Okonomiyaki.

Het is een gezellige avond waar we genoten hebben van elkaars gezelsschap!

 Diep in de nacht komen we thuis. Dat wordt uitslapen morgen en rond de middag Catrien, vriendin Annick die hier studeert, ophalen.

Lieve groet,

Alma