Een dagje Private School

Het is vandaag vroeg op want Annick gaat een dagje meedraaien met Kaho en haar klas. We worden om 7.30 opgehaald vanuit het hotel. We zijn dan al naar de winkel geweest om een benti te kopen, een soort lunchbox. (kan van alles zijn...hapjes, sushi, noedels etc.) Ik kies voor het ontbijt voor een rijstbal. Een mega sushihap met gerookte zalm erin.

Aangekomen bij de school is het een drukte van belang. We worden door een zenuwachtige leraar die meer buigt dan praat in een lokaal gezet totdat we worden opgehaald. Kaho glipt met vriendinnen ons lokaal binnen en ze willen allemaal  met haar op de foto. (en maar giechelen)

Als we worden opgehaald mag Annick zich voorstellen aan de klas met 40(!) meiden. Allemaal keurig in uniform. Daar staat mijn `kleine meid` en  in het Japans stelt ze zich voor en schrijft met Japanse letters haar naam op het bord wat groot applaus opleverd. Hierna neemt zij deel aan de lessen en krijg ik van MR Green, de Engelse leraar uit Amerika, een rondleiding door de school.

Yuko, Kie (de moeder van Kaho) en ik gaan er een leuke dag van maken. Annick zit tenslotte tot 5 uur onder de pannen. We gaan naar een creatief centrum waar workshops worden gegeven. Je kunt uit van allles kiezen. Moeilijk hoor maar dan zie ik een heleboel draaischijven staan om te gaan pottenbakken. Dat vinden de dames ook een leuk idee dus het duurt niet lang of we zitten met z´n drieen achter de schijf en het is een hilarisch gezicht want de dame die mij helpt sprak geen woord Engels. Ja één zinnetje....soft touch (als ik weer eens te hard aan die klei zat te trekken.) Het is een mooie noedelkom geworden die pas over 2 maanden klaar is. Mooie reden om dan weer te gaan. (hihi)

We gaan lunchen in een groot winkelcentrum en we hebben heerlijk met elkaar zitten kletsen. Het viel me op hoe open ze waren. Veel vragen over en weer.
Na het winkelcentrum bezocht te hebben gingen we naar het huis van Kie waar ze samen met haar schoonouders woont. Volle bak met 7 personen!

Tijd om de meiden op te halen. Wow wat een dag voor Annick. Nog steeds giechelende en zwaaiende meisjes om haar heen. Het was een superervaring!

We drinken met de hele club nog een kop thee in een tearoom dichtbij het station want Yuko heeft een reservering gemaakt voor de hogesnelheidstrein naar Kyoto. Gereserveerde plekken en we gaan als de brandweer. Stoeltje achterover en even lekker een tukkie doen.

Het hotel ligt tegenover het station en is poepieluxe... morgen zie ik het afschrift wel!!
Het was weer een enerverende dag! Wat een indrukken allemaal!!

Groetjes
Alma

In dit hotel lukt het ook niet met internet om de foto´s te uploaden. Wel balen want dat maakt het verhaal leuker. ALs iemand nog tips heeft.... zou het liggen aan te traag internet of staan er nu al teveel foto´s op de laptop...