dinsdag 11 mei 2010

Op weg naar de wereldvrede en Mount Fuji


Wat was het leuk gisteren avond-nacht....Nadat ik klaar was met blog en mail ging Annick aan de slag met haar blog en mail. Ze kreeg contact met haar broer die sinds gisteren terug is met paps van een weekje Kreta. (je moet het een beetje `eerlijk` verdelen....) Ze hebben het voor elkaar gekregen om te video-chatten via google. Dus midden in de nacht maakte ze me wakker dat Milan in beeld was....en we konden gezellig met elkaar praten. Ook Terry en Liesbeth van de overkant en natuurlijk Frank konden we aanschouwen...en toen was het zomaar 4 uur in de nacht!!

Oeps dat was moeilijk wakker worden vanmorgen.... Vooral Annick was helemaal van de wereld. We hadden gelukkig nog wat extra tijd want we hadden half 10 beneden in de lobby afgesproken. We gingen eerst het monument van Hiroshima bezoeken ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Heel indrukwekkend ....ook omdat je het alleen maar uit de geschiedenisboekjes van school kent. Wat een tragedie...

Yuko vertelt dat er 200 000 mensen zijn omgekomen door de A-bomb zoals ze hem noemen. Hierboven zie je het gebouw zoals het was voor de bom,  en de foto daarna laat zien dat alles in een straal van 4 km is weggevaagd. De laatste van de 3 laat zien hoe het er nu bij staat. De brokstukken liggen nog binnen in het gebouw. Onvoorstelbaar we werden er samen stil van en onder de indruk liepen we naar het park aan de andere kant van het water....

Aan de andere kant van de brug stond een monument voor Sasaki Sadako, een meisje dat leed aan leukemie als gevolg van de straling van de bom. Een Japanse legende die zegt dat wanneer je 1000 kraanvogels vouwt je een wens mag doen. Zij wilde dit doen en dan zou ze wensen dat de leukemie genezen zou worden. Haar wens is niet uitgekomen....Het hele verhaal kun je lezen op http://www.wikipeda.nl/  zoekterm Sasaki Sadako.
Om het monument heen staan allemaal kasten waar duizenden kraanvogels in hangen in allerlei soorten. Schoolklassen die het monument bezoeken nemen minstens 1000 kraanvogels mee.
Terwijl wij daar rondlopen begint er net een ceremonie met een schoolklas...
Het gaat heel officieel en er worden allerlei dingen gezegd, geroepen en gezongen....
De kinderen lopen met de kraanvogels rond en hangen deze daarna in de kast bij heel veel andere kraanvogels...
Het is een zeer indrukwekkend moment en gaat heel plechtig terwijl de rest van de kinderen een lied zingt...

Annick had in hetzelfde park ook een vredig moment. Toen zij een man zag die musjes aan het voeren was is ze erbij gaan zitten...
De mussen vlogen gewoon in zijn hand...
Wat ze samen ook probeerden....ze bleven alleen bij de man komen...
Maar de aanhouder wint en na een tijdje vliegen ze ook naar Annick toe..
Een mooi gezicht!! (ik bedoel hand)

 
Onder de indruk van alles wat we in het park hebben meegemaakt lopen we naar het kasteel dat in 1958 is herbouwd. Groot en indrukwekkend allemaal.
Omdat we niet heel veel tijd hebben voordat de trein vertrekt gaan we niet naar binnen om de toren te beklimmen maar nemen we een taxi om naar het station te gaan.
Dit is wel heel confortabel en we zijn zo op het station...
Yuko heeft weer plekken gereserveerd in de hogesnelheidstrein...

Dan is het tijd om aan de terugreis te beginnen. We zijn nu zo´n 700 km van Yokohama verwijderd maar we gaan niet direct naar huis. Eerst gaan we weer terug naar Mount Fuji. We logeren in een hotel vlakbij de ouders van Kazuya waar Yuko logeert. De ouders nemen ons mee naar een Japanse bar waar je kunt eten. Het was werkelijk heerlijk...
Samen met de moeder van Kazuya staan we voor de bar...

Allemaal heerlijke Japanse gerechten. Met stokjes eten gaat mij nu goed af...net of ik nooit iets anders heb gedaan... Arikato...het was heerlijk!!

Morgen gaan we met de auto Mount Fuji verkennen. (Ja Lynda je leest het goed....geen gezwoeg voor mama....grijs!!)
Tot zover vandaag....we gaan nu maar op tijd slapen!!

Groetjes en liefs....
Alma



12 opmerkingen:

  1. Wat een schitterende,indrukwekkende post.
    Ik wist niet dat het gebouw er nog zou staan na de A bom en, alle brokstukken er nog zouden liggen,indrukwekkend en,dan het lieve musje,schattig.
    En,de wens van Sasaki en de ceremonieen die er gehouden worden,ik ben er stil en emotioneel van,zo mooi,kon haar wens maar uitkomen.

    Wat leuk dat jullie via het internet contact hebben gehad met het thuisfront.

    Lieve gr van ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. .............ik moest gewoon bijna huilen bij de foto's van Annick en die man in het park!!! Wat gaaf man!!!.

    enne....ik ben héél blij dat jij jezelf grijs noemt...(lees maar terug.nanananananana)....ik snap dat het een tikfoutje is maar kon 'm natuurlijk niet laten liggen....schot voor open doel.....*GRIJNS*(zo doe je dat;)).

    Je snapt nu ook meer de gedachtengang achter al die kraanvogels uit het Oosten he......indrukwekkend!

    Gaan we morgen zien dat jij een vlaggetje op de top van die Mount gaat zetten????

    Groetjes
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Indrukwekkend allemaal. Hier heb je heel wat om later om op terug te kijken

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh mens wat een belevenissen allemaal, zijn jullie niet bek en bek-af?
    Onwijs gaaf dat musjes voeren, ik zou er niet meer zijn weg te slaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een indrukwekkend moment zal dat geweest zijn daar bij dat gebouw! En wat een verdrietig verhaal van dat meisje, en zij staat symbool voor de vele anderen... Je moet er niet aan denken he, we leven nu ook in zo'n vreemde tijd af en toe!
    Wel mooi die kraanvogels.
    Leuk dat dat musje gewoon uit je hand komt eten, die zijn wel wat gewend zo te zien! Enne even contact met het thuisfront zal ook heerlijk geweest zijn!
    Geniet er nog van daar!
    liefs Erna

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ga vanaf NU mijn meiden vooral aansporen mensen te vragen waar ze vandaan komen *pompompom*....zo zie je maar weer......het kan "gek"gaan.En die griet(Annick) heeft de tijd van haar leven!!!!(en ik gok jij ook wel een beetje hoor ;), het lijkt me geen offer:D).
    Wat jammer dat het er alweer bijna op zit, maar je kunt terugkijken op een WAANZINNIG avontuur! Ben heel benieuwd hoeveel foto's je in totaal hebt gemaakt!
    Toch wel bijzonder he Alma, zomaar op bezoek bij "wildvreemden".......en tja....dat wordt dan een rondje Zaanse Schans, Volendam, Alkmaar, AMsterdam, IJssalon Theo Clevers(GOOGLE!!!!!!!!!).......ik ben de beroerdste niet, ik sleur die mensen wel langs de Maas en terug;)!
    10 minuten.....easy!;).

    Ik zeg...GOEDEMORGEN daar in het land van de rijzende zon!!!!
    Op naar het volgende avontuur!!!

    Liefs,
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik kreeg kippenvel bij het lezen van deze post. Wat ontroerend om dit alles te zien. Het verhaal van de kraanvogels heb ik al eens gehoord en daarom zo indrukwekkend om daar foto's van te zien. Ook heb je prachtige foto's gemaakt van de zonsopkomst en zonsondergang. En wat een modern huis waar die vrienden in wonen. Heel bijzonder allemaal.
    En dan het avontuur van jullie in de kimono's. Prachtig gewoon. ik vind het zo bijzonder dat jullie Geisha's tegenkwamen. Misschien een domme vraag, maar ik dacht dat die niet meer "bestonden"? En wat zijn Meiko's eigenlijk?
    ook de foto's van Annick op school zijn erg leuk. Kunnen jullie nog wel slapen 'snachts nadat jullie zoveel gezien hebben? Ach, en anders halen jullie dat thuis wel weer in. Dit is zo'n unieke belefenis, daar moet je optimaal van genieten. Sorry voor de lange reactie maar ik moest even bijlezen.
    Veel plezier verder nog.
    Lieve groet van Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Achhhhhhh die man in het park.....zo lief !! zo apart !!! bijzonder hoor!!!.................geniet dames!!!!

    Fijne dag morgen ! lieve groetjes Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  9. *gaap*......op het moment dat ik al gapend hier zit te wachten tot alle vouwen in mn snoet uitgezakt zijn, zijn jullie al halverwege die berg!!!!
    Even nog 1 ding:)....een klein stukje van mij....een Lynda gaat NIET vrijwillig op de foto, en áls dan zal er HEEL wat moeten gebeuren wil ze die ook nog op haar blog zetten;)...dus nee...die andere dame ben ik niet, dat is haar vriendin en zakenpartner.:)
    Ik "spreek"jullie vanmiddag(voor ons)
    toedeloe!!!!

    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi,wat een reis zijn jullie aan het maken..geweldig zég! Ik kon bijna niet op houden met lezen, ik ga je volgen en dan mis ik niets meer...
    Veel plezier nog in het verre Japan!

    Groetjes Heidi

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zo, wat een verhaal, zo ontroerend ook. Nog een hele fijne tijd daar in Japan!
    Groetjes Renny

    BeantwoordenVerwijderen
  12. PSSSST........jullie zijn toch zeker niet aan de andere kant weer van die berg afgeschoven he????? Ik begin me nu toch wel zorgen te maken, jullie berichtjes zijn "TAPTAPTAP*...:)

    Groetjes
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen

Wat gezellig dat je een reactie achterlaat!

Lieve groet
Alma