donderdag 13 mei 2010

Mount Fuji en weer terug...


Na een heerlijke nacht werden we om 9.30 uur verwacht bij de ouders van Kazuya. Dikke jassen werden in de achterbak gestopt die we nodig zouden hebben boven op de berg.
Op de weg er naar toe kwamen er steeds meer wolken en het begon notabene te regenen. Dat zou geen Mount Fuji uitkijk worden....maar niets was minder waar...
Wat een prachtig gezicht...echt uit een boek!!
Er wordt nog een wens vervuld....omdat het op de berg kouder en alles een beetje achter loopt bloeit hier nog de kersenbloesem...
Boven op de top....dat is voor ons 2400 meter (verder mogen we niet) trekken we onze heerlijke donzen jassen aan. Hier vallen hele kleine vlokjes uit de lucht...
Na het slaan van een herdenkingsmunt vervolgen we onze weg naar een heerlijk noedel restaurant. Grappig dat chopsticks het gewone bestek is geworden en we genieten van deze heerlijke maaltijd.
Tegenover het restaurant is een botanische tuin waar we prachtige bloemen en bomen zien.
Omdat we zo verwend worden kopen we voor de ouders van Kazuya een tuinplant, die de vader van Kazuya uitzoekt. Hij belooft er een foto van te maken als hij staat.
Omdat Mount Fuji een vulkaan is zijn er overal op de berg zwavelbronnen en onsens (badhuizen) We gaan een bron bezoeken en daar ruikt het naar rotte eieren.
en dat is niet voor niets want ze koken in deze hete bron.....
.....eieren in die dan vervolgens zwart worden. Wanneer je zo´n ei eet leef je 3 jaar langer vertelt het verhaal...
Nou dat doen we dan maar. Ik moet zeggen...het was een lekker eitje!!
De ouders van Kazuya zijn echte schatten en we leren die dag er weer wat Japans bij!
Ze zetten ons af bij het station en nemen afscheid van deze hartelijke mensen!!
Na een week van rondreizen zijn we weer terug in het appartement waar ondertussen het pakket dat we vanuit Holland hadden opgestuurd al staat te wachten. Het waren cadeaus die we echt niet meer mee konden nemen. Ook de poffertjespan die we nodig zouden hebben om onze Hollandse maaltijd mee te bakken.
Oeps alles electrisch... maar gelukkig hebben ze nog een kleine gasbrander. Het lukt wonderbaarlijk goed.
Kazuya wil het ook proberen en hij blijkt een toptalent te zijn.
Poffertjes eten met stokjes...Hollands op z´n Japans!!


Wanneer ik rond middernacht de laptop open en mijn mail lees blijkt mijn moeder haar heup te hebben gebroken en ligt in het ziekenhuis. Ik schrik en leg snel contact met thuis. Helaas lukt dit maar heel even. Ik ben helemaal onrustig geworden... Ondertussen weet ik dat ze is geopereerd en alles goed is maar het voelt toch niet goed om zover weg te zitten. Deze foto is genomen vlak voordat we naar Schiphol gingen.
Lieve mama...wanneer je dit leest geef ik je een hele dikke knuffel en ik hoop je gauw te spreken. Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt!!!
xxxxxxxxxxxxxxx
Alma



12 opmerkingen:

  1. Oh wat is dat mooi Mount Fuyi. Joh wat een heerlijke reis hebben jullie en wat zien en beleveef je veel zo samen.
    Prachtig hoor.
    Ja dat is wel schrikken dat je moeder in het zieken huis ligt:( Maar fijn ook dat het goed gaat.

    Liefs van Marian en Doomo arigato gozaimasu voor de mooie posten en foto's :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh dat is schrikken inderdaad het bericht van je moeder! Gelukkig dat het goed gaat maar ik kan me voorstellen dat het dan wel heel ver weg voelt! Iedergeval beterschap voor je moeder!
    En wat een prachtige foto's weer, stjong dit is echt een reis die je je leven niet meer vergeet! Zo speciaal om dit met je dochter te doen! Bedankt dat we weer mee mochten genieten!
    liefs, Erna

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooi verslag zo! heel leuk gedaan, ook bijzonder om zoiets mee te mogen maken. En dan je moeder tjeetje wat vervelend voor je!!! dan zit je zo ver weg en je kan niets doen dat is frustrerend. Ik wens je sterkte en een mooie terugreis!
    Groetjes Madelon

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een prachtige trip weer zeg!!
    Wat is het toch een bijzondere ervaring.
    Ooh en wat zit je dan inderdaad ver weg als er iets gebeurd!!
    Ik wens je moeder heel veel sterkte!
    Wat schrikken zeg, gelukkig is de operatie goed verlopen.
    Ik wens jullie allemaal sterkte en hopenlijk kun je de komende tijd goed contact houden met het thuisfront
    lieve groet en knuffel voor je moeder hoor!
    Yolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je komt daar in Japan vast nog wel een kaarsje tegen dat je kunt branden voor je mama.....wat een schrik en wat voel je je dan machteloos. Maar gelukkig gaat het weer goed met haar en blijf jij niet meer zo gek lang weg toch? Komt goed!

    Die berg!!! wat een joekel he, en de combinatie sneeuw en kersenbloesem....heel apart!:).
    Wat grappig dat er daarboven ook zo'n apparaat stat voor 'n muntje, zonder kun je natuurlijk niet naar beneden!

    Vindt het wel stoer van jullie dat jullie ondaknks de stank toch nog zo'n eitje aandurven:D, maar ja...voor drie extra jaren doen we veel he!

    Ik moest ZO lachen om dat pakket dat je opgestuurd hebt.....niet te geloven, de poffertjespan goes Japan!!! Wat een aktie, geweldig! Maar natuurlijk wel een superleuk souvenir weer voor de gastheer en gastvrouw(ik neem tenminste aan dat die pan blijft?)

    Als ik goed heb geteld dan hebben jullie niet zo heel erg veel dagen meer, meiden, maak er weer wat moois van vandaag, geniet tot in je tenen! Verwarm jezelf in zoveel gastvrijheid!
    Tot jullie volgende post(Annick???? SJOE...waar blijf je??;))

    Liefs
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo te zien en te lezen genieten jullie daar wel, wat een mooie foto's. En beterschap voor je moeder.
    H Gr Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een leuke post en die poffertjespan in Japan vind ik helemaal het einde! Hoe kom je er op! Vervelend dat je nu zover weg bent van je moeder....je wil er dan toch het liefst even naar toe!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Alma,
    Wat een vervelend bericht over je moeder! Ik kan me voorstellen dat je je vreselijk voelt om dan zo ver weg te zitten.Ik las dat je al bijna naar huis gaat, dus kun je snel naar haar toe.
    Ik heb genoten van je verslag en foto's van deze bijzondere reis, dankje wel!
    Sterkte voor je moeder! (en voor jou)
    Nieneke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een leuke vakantie hebben jullie !!

    Ziet er allemaal zo gezellig en mooi uit !!

    Wat naar van je moeder !! tja dan is het vervelend als je zo ver weg zit !!

    Maar er zijn nog thuisblijvers toch??

    Ik neem aan dat ze je berichtjes leest toch??

    Nou probeer nog even te genieten !! wij doen dat zeker elke keer weer met je reisverslag !

    Lieve groetjes Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Almay en Annick,jeetje,dat is heftig schrikken van je moeder,gelukkig dat het nu weer wat beter met haar gaat.
    Weer een prachtig reisverslag,schitterend,leuk om het boompje op de tweede foto te zien volgens mij hebben wij er zo’n eentje in onze tuintje staan.
    En wat heerlijke lieve mensen daar allemaal in Japan.
    Het is iedere keer weer genieten van jullie mooie verslag en dank jullie wel dat we mee mogen genieten.

    Lieve gr van ons,xxx.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ha lieve meiden, wat een heerlijke verhalen weer...
    .....maar het bericht over wat je moeder overkomen is zet wel een domper op dit alles.

    De wereld is door internet en mobiele telefonie erg dichtbij om contacten te onderhouden....maar in deze situatie kan ik me héél goed voorstellen dat jullie het liefste bij moeder en oma zouden willen zijn.
    Maar troost je met de gedachten dat het thuisfront goed voor haar zal zorgen.

    Vraag me af welke geuren de boventoon voeren daar in de keuken op je foto,ruik ik nou tempura,sukiyaki,de heerlijk sissende bouillon van shabu-shabu....of zijn het toch die typisch Hollandse poffertjes;-)

    Bedankt trouwens voor je aardige compliment over mijn salade en foto's.
    Wat dat betreft zou ik een Japanner kunnen zijn,er is een gezegde dat de Chinees met de tong eet en de Japanner met de ogen, en dat is bij mij ook het geval.

    Ben me door jou reisverhaal op het blog eens een beetje in Japan gaan verdiepen,en wat ik nou zo leuk vind om te lezen:De Japanse rijst is eigenlijk de ziel van Japan. Het is zo belangrijk in het Japanse eten, dat het woord voor gekookte rijst 'gohan' ook wordt gebruikt voor 'maaltijd'. Zo is 'asagohan' de 'ochtendmaaltijd' of 'ontbijt'. Een ander woord voor gekookte rijst is 'meshi' en ook dit woord wordt gebruikt voor 'maaltijd'.

    Dat is namelijk in Thailand ook zo, het is zo verweven met het Thaise leven dat het woord rijst nl. khao een deel is van het werkwoord eten nl kin khao.
    Dat weet ik omdat zoonlief al vele jaren een Thaise vriendin heeft die 7 jaar bij ons ingewoond heeft,en dan leer je veel van de gebruiken,gewoontes en cultuur.

    Kreeg van haar jaren terug toen ze samen met onze zoon in Thailand bij haar ouders op vakantie waren(wat zij meerdere keren per jaar doen)door tf een groot compliment: ze miste terwijl ze midden in Bangkok zaten de lekkere Thaise keuken van mama....
    ....dan ga je toch bijna naast je schoenen lopen;-)hi,hi.

    Ik blijf jullie met veel interessen en plezier volgen.
    Nog een fijn verblijf in Japan, en van HARTE beterschap met moeder en oma!!!

    Lieve groetjes,
    Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi Alma,

    Bedankt voor je berichtje op mijn blog! Wat een prachtige reis ben je aan het maken zeg!! En...ja...op 10 april heb ik inderdaad Sara gezien, haha.
    Geniet lekker verder van deze mooie reis en tot een volgend berichtje.

    Gr. Susan.

    BeantwoordenVerwijderen

Wat gezellig dat je een reactie achterlaat!

Lieve groet
Alma